FUENTES DE EBRO

Het heeft wel iets westernachtigs en ook wat spookachtig als je het verlaten terrein van de oude gipsgroeves vlakbij Fuentes de Ebro komt inrijden. Hoge kliffen, stilte, en gieren die boven je hoofd cirkelen. Als je tussen de kliffen door rijd, liggen links en rechts soms wat hoopjes albastblokken, ooit klaargelegd om af te voeren voor de gipsverwerking. Die blokken blijven voorlopig nog wel even liggen want de groeve is al jaren niet meer actief, en ligt er verlaten bij. Je mag er overigens officieel niet zoeken naar mineralen. 

In september 2021 was ik met twee zoekvrienden Martijn en Jasper twee dagen op deze prachtige locatie. We waren getipt door kennissen die al op deze locatie waren geweest en er prachtige selenietkristallen hadden gevonden. In deze oude Groeve  werd vroeger Gips gewonnen, en in de gelaagde rotsen zijn duidelijk ook de witte lagen te zien, bestaande uit witte albastbollen, waar de gips uit werd gewonnen. Het zijn nu juist deze witte albastbollen waar lang geleden door watererosie soms holtes in zijn ontstaan en waar prachtige heldere geel-witte selenietkristallen hebben kunnen groeien. In de laag erboven,  tussen de albastlaag en de leemlaag, kan men ook nog eens mooie gipskristallen vinden die er wat uit zien als (woestijn)roosjes. 

De eerste dag van onze zoek-tweedaagse begon met een hobbelige zandweg op weg naar deze oude groeve. Na het parkeren van ons busje besloten we eerst wat rond te kijken en de groeve wat te verkennen, en de rotslagen te checken of we eerste sporen van holtes konden ontdekken. Na nog wat extra tips vanuit het thuisfront vonden we uiteindelijk een plek waar eerder gezocht was en waar nog duidelijk sporen van nieuw holtes te zien waren. In eerste instantie vonden we een grote pocket met gipsroosjes waar we zo een doos van vol hadden. Snel daarna gingen we in de albastlaag op zoek naar de selenietkristallen waar we voor waren gekomen. We vonden al snel grote stukken albast met holtes met prachtige wit-gele selenietkristallen. Gezien de kwetsbaarheid van de kristallen was het wel een karwei de stukken heel en onbeschadigd uit de wand te halen, wat daardoor flink wat tijd in beslag nam. Wonderwel kwamen ze er redelijk onbeschadigd uit. Met een tevreden gevoel reden we dan ook aan het einde van de tweede dag terug naar het dorp Fuentes de Ebro, wel met enige angst dat de kwetsbare selenietkristallen de hobbelige weg mogelijk niet zouden overleven. Gelukkig bleek thuis in Nederland dat de meeste kristallen nog goed en onbeschadigd op de matrix zaten. Na het onderling verdelen van de buit staan er nu twee mooie stukken in mijn vitrine. Missie geslaagd.